-
1 eques
I.In gen.: it eques et plausu cava concutit ungula terram, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 419 ed. Vahlen); Liv. 26, 2; 28, 9; Dig. 9, 2, 57; Ov. F. 5, 700 (of Castor; cf. Hor. C. 1, 12, 26; id. S. 2, 1, 26); Hor. C. 4, 11, 27 (of Bellerophon; cf. id. ib. 3, 12, 8); id. Ep. 1, 2, 65; 1, 10, 38 al.— Poet. transf., [p. 653] of horse and rider: quadrupes, Enn. ap. Non. 106, 31; Gell. 18, 5; and Macr. S. 6, 9 (who, like the other ancient grammarians, consider eques = equus); cf. Enn. ed. Vahl. p. 37; imitated by Verg. G. 3, 116 Heyne.— Far more frequently,II.In partic.A.In milit. lang., a horse-soldier, trooper; opp. pedes, a foot-soldier, Caes. B. G. 1, 15, 3 (twice); 1, 18 fin.; 1, 23, 2 et saep.;2.opp. pedites,
id. ib. 1, 48, 5; 2, 24, 1; 4, 33, 3 et saep.;opp. viri or homines, for pedites,
Liv. 21, 27; 9, 19: equites singulares Augusti, v. singularis.—Meton. or collect., horse-soldiers, cavalry:B.plurimum in Aetolis equitibus praesidii fuit: is longe tum optimus eques in Graecia erat,
Liv. 33, 7 fin.; 2, 20; 8, 38; Suet. Galb. 12; Flor. 2, 6, 13; Tac. A. 3, 46; 12, 29; id. H. 2, 89.—Equites, the order of knights, the Equites, who, among the Romans, held a middle rank between the Senate and the Plebs, consisting, under Romulus, of the 300 Celeres, but whose number, as early as the reign of Tullus Hostilius, had increased to 18 centuries. In the last centuries of the republic this order enjoyed great consideration and influence in the conduct of public affairs, in consequence of the wealth they acquired as farmers of the public taxes, as also by reason of the right to the administration of justice held by them after the year 632 A. U. C. (acc. to the lex Sempronia judiciaria), Liv. 1, 15; 30, 43; Cic. Rep. 2, 20; 22; id. Font. 8; id. Verr. 1, 13, 38; id. de Or. 2, 48 fin.; Plin. 33, 1, 7, § 29 sq.; Cic. Clu. 55, 152; id. Rosc. Com. 14 fin.; id. Fl. 2, 4; id. Phil. 7, 6; Caes. B. C. 1, 23, 2; Sall. J. 65, 2; Ov. Am. 1, 3, 8; id. F. 4, 293; Hor. C. 1, 20, 5; 3, 16, 20; id. S. 1, 10, 76 et saep.; cf. Dict. of Antiq., art. Equites. —2.In the sing. collect., the equestrian order:senatores, eques, miles,
Tac. A. 15, 48; 1, 7; 4, 74; Suet. Aug. 34; id. Calig. 26; id. Vesp. 9; Hor. Ep. 2, 1, 185; Mart. 8, 15 al. -
2 eques
ĕquĕs, ĕquĭtis, m. [equus] [st2]1 [-] celui qui va à cheval, homme à cheval, cavalier. [st2]2 [-] soldat à cheval; l'ensemble des cavaliers, les cavaliers, la cavalerie. [st2]3 [-] chevalier romain (primitivement, un Romain dont la fortune permettait d'entretenir un cheval et, par la suite, de servir dans la cavalerie); l'ensemble des chevaliers, les chevaliers, l'ordre des chevaliers. [st2]4 [-] monture, cheval monté par un cavalier. - magister equitum: maître de cavalerie. - voir hors site chevalier romain.* * *ĕquĕs, ĕquĭtis, m. [equus] [st2]1 [-] celui qui va à cheval, homme à cheval, cavalier. [st2]2 [-] soldat à cheval; l'ensemble des cavaliers, les cavaliers, la cavalerie. [st2]3 [-] chevalier romain (primitivement, un Romain dont la fortune permettait d'entretenir un cheval et, par la suite, de servir dans la cavalerie); l'ensemble des chevaliers, les chevaliers, l'ordre des chevaliers. [st2]4 [-] monture, cheval monté par un cavalier. - magister equitum: maître de cavalerie. - voir hors site chevalier romain.* * *Eques, equitis, pen. corr. com. gen. Plaut. Un chevaucheur, Qui est à cheval, Homme de cheval.\Eques. Martial. Chevalier, ou Homme d'armes. -
3 eques
eques, itis, c. (equus), der Reiter, I) im allg.: illum equitem sex dierum spatio transcurrisse longitudinem Italiae, Liv.: poet. = Mann u. Roß, quadrupes eques, Enn. ann. 232: u. bl. eques = Roß, Min. Fel. 7, 3. Greg. Tur. hist. Franc. 3, 15 u. 18 ö. (aber nicht Verg. georg. 3, 116, s. jetzt die Auslgg. z. St.). – II) insbes.: A) der Soldat zu Pferde, der Reiter, Caes. u.a. – kollekt., die Reiterei, Liv. u.a. – B) der Ritter, Cic. u.a. – kollekt., der Ritterstand (bes. im Ggstz. zu populus, senatus, plebs; vgl. Fr. Aug. Wolf Suet. Aug. 34), der von den drei Ständen in Rom den zweiten bildete u. außer andern Vorrechten auch besondere Sitze im Theater hatte, Suet. Aug. 34, 2. Cal. 26, 4. Ov. fast. 4, 293. Hor. ep. 2, 1, 185: dah. spectare in equite, d.i. unter den Rittern, auf den Ritterbänken, Suet. Dom. 8, 3. – übtr. = übh. die edlere Volksklasse von gebildetem Geschmack, Hor. sat. 1, 10, 76.
-
4 eques
eques, itis, c. (equus), der Reiter, I) im allg.: illum equitem sex dierum spatio transcurrisse longitudinem Italiae, Liv.: poet. = Mann u. Roß, quadrupes eques, Enn. ann. 232: u. bl. eques = Roß, Min. Fel. 7, 3. Greg. Tur. hist. Franc. 3, 15 u. 18 ö. (aber nicht Verg. georg. 3, 116, s. jetzt die Auslgg. z. St.). – II) insbes.: A) der Soldat zu Pferde, der Reiter, Caes. u.a. – kollekt., die Reiterei, Liv. u.a. – B) der Ritter, Cic. u.a. – kollekt., der Ritterstand (bes. im Ggstz. zu populus, senatus, plebs; vgl. Fr. Aug. Wolf Suet. Aug. 34), der von den drei Ständen in Rom den zweiten bildete u. außer andern Vorrechten auch besondere Sitze im Theater hatte, Suet. Aug. 34, 2. Cal. 26, 4. Ov. fast. 4, 293. Hor. ep. 2, 1, 185: dah. spectare in equite, d.i. unter den Rittern, auf den Ritterbänken, Suet. Dom. 8, 3. – übtr. = übh. die edlere Volksklasse von gebildetem Geschmack, Hor. sat. 1, 10, 76. -
5 eques
eques itis, m [equus], a horseman, rider: equites, qui litteras attulerant, L.: equus docilis Ire viam quā monstret eques, H.: equitem docuere sub armis Insultare solo, i. e. the horse and his rider, V.— A horse - soldier, trooper, cavalryman, horseman: equitum milia erant sex, cavalry (opp. pedites), Cs.: equites virique, L. — Sing collect.: equiti admoti equi, L.— A knight, one of the equestrian order (between the Senate and the Plebs): Romanus: equites Romani: equitum centuriae: turma equitum R., S. — Sing collect.: omnis, the equestrian order, O.: Si discordet eques, the spectators in the knights' seats, H.* * *horseman/cavalryman/rider; horsemen (pl.), cavalry, equestrian order; knight (abb. eq.); (wealthy enough to own his own horse); horse (Bee) -
6 eques
eques eques, itis m всадник -
7 eques
eques, itis, m., horseman, horse-soldier, A. 23:23; 23:32.* -
8 eques
itis m. [ equus ]1) всадник, верховой, ездок, наездник2)а) конный солдат, кавалеристequites peditesque Cs, L etc. — конница и пехота3) всадник, член сословия всадников (среднего из трёх сословий римск. общества) C, L etc.4) (редко) (тж. quadrupes e. Enn) MF, GT = equus -
9 eques
-
10 eques
1) ездок (l. 12 D. 8, 3. l. 57 D. 9, 2. 1. 5 § 1 D. 49, 16). 2) всадник, особое сословие (ordo) в Риме (1. un. C. 12, 32. Paul. V. 4. § 10. Gai. I. 20. Ulp I. 13).Латинско-русский словарь к источникам римского права > eques
-
11 eques
horseman, cavalry man rider (classical). -
12 eques(equess-)
as in pl. equessi noun "a saying, dictum, a quotation from someone's uttered words, a current or proverbial dictum" WJ:392; I Equessi Rúmilo "the Sayings of Rúmil" WJ:398 -
13 eques
, itis m1) всадник;2) член сословия всадников -
14 Myzomela eques
ENG red-throated Myzomela -
15 Myzomela eques
—1. LAT Myzomela eques ( Lesson et Garnet)2. RUS красногорлая мизомела f3. ENG red-spotted honeyeater, red-spotted myzomela4. DEU Dolchstich-Honigfresser m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Myzomela eques
-
16 Polypedates eques
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Polypedates eques
-
17 Thamnophis eques
1. LAT Thamnophis eques Reuss2. RUS мексиканский садовый уж m3. ENG Mexican [Arizona] garter snake4. DEU Braune Strumpfbandnatter f5. FRA —Ареал обитания: Северная Америка, Центральная АмерикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Thamnophis eques
-
18 Goeldiella eques
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Goeldiella eques
-
19 Poecilobrycon eques
—2. RUS перуанский [однополосый] пецилобрикон m3. ENG tube-mouthed pencilfish4. DEU Spitzmaulziersalmler m5. FRA poisson-crayon mVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Poecilobrycon eques
-
20 equestrian eques·trian
См. также в других словарях:
Eques — Èques Les Eques dans le Latium Les Eques (en Latin. Aequi) sont un peuple antique du nord est du Latium, en Italie, dont le nom revient constamment dans la première décade de Tite Live comme ennemis de la Rome antique durant les trois premiers… … Wikipédia en Français
Eques (Begriffsklärung) — Eques (lateinisch „Reiter“, „Ritter“, Mehrzahl Equites) kann bezeichnen: einen Eques, d. h. einen Angehörigen des römischen Ritterstandes (equester ordo); einen Reiter in einer Hilfstruppeneinheit des römischen Heeres; den Eques, einen berittenen … Deutsch Wikipedia
EQUES — nomen dignitatis, apud Romanos, Exactis enim urbe Regibus, in tres ordines populus Romanus distributus est: Senatorium, Equestrem et Popularem. Liv. l. 26. Consensum Senatus Equester ordo sequutus est, Equestris ordinis plebs. Auson. Edyll. XI.… … Hofmann J. Lexicon universale
eques — eques; eques·tri·an·ism; eques·tri·enne; eques·tri·an; … English syllables
Eques [1] — Eques (lat., Mehrzahl Equĭtes). 1) Reiter, Soldat zu Pferd, Ritter; 2) (röm. Ant.), A) von Romulus bis zur Zeit der Gracchen die Cavallerie des römischen Heeres. Diese Truppe hatte Romulus unter dem Namen Celeres (s.d.) gebildet, indem er aus den … Pierer's Universal-Lexikon
Eques [2] — Eques, 1) Fisch u. 2) Schmetterling, so v.w. Ritter … Pierer's Universal-Lexikon
Eques — (lat., Mehrzahl equites), Reiter, berittener Soldat; Ritter (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Eques — Eques, Mehrzahl Equĭtes (lat.), Reiter, Ritter, im röm. Staatsleben ursprünglich die aus den wohlhabendsten Patriziern zusammengesetzte, zu Roß dienende Klasse des röm. Heers, in der Servianischen Verfassung die ersten 18 Zenturien, aus denen… … Kleines Konversations-Lexikon
Eques — Eques, lat., Ritter, Mehrzahl equites, im alten Rom ursprünglich diejenigen patricischen Bürger, welche zu Pferde dienten; ihre Anzahl wurde später durch die Verpflichtung reicher plebejischer Bürger zum Reiterdienste im Kriege auf 18 Centurien… … Herders Conversations-Lexikon
EQUES Cursor — vide supra ubi de Cursoribus … Hofmann J. Lexicon universale
EQUES Galeatus — hastam vel spiculum longius in serpentem equi pedibus substratum intorquens, in area liliata, cum Inscr. PHILIPPUS DEI GRATIA FRANCORUM REX, conspicitur in altera parte nummi aurei a Philippo VI. Francorum Rege cusi, in cuius altera, efficta crux … Hofmann J. Lexicon universale